Stratocumulus (Sc) – clusterwolken
Stratocumuluswolken (Sc) zijn een wolkensoort die het meest voorkomt in gematigde klimaten. Het zijn wolken die zich kunnen vormen op hoogtes van 100 tot 4000 m. Sc kunnen verschillende vormen aannemen en hun dichtheid en structuur hangt af van de atmosferische omstandigheden.
Hoe herken je Stratocumulus (Sc) wolken?
Stratocumuluswolken (Sc-wolken) zijn een van de basistypen wolken aan de hemel. Het zijn stratocumuluswolken die in verschillende groottes en vormen kunnen voorkomen. Meestal zijn het kleine, ronde wolken die lichtjes bewegen. Stratocumuluswolken zijn gemakkelijk te herkennen als je weet waar je op moet letten. De belangrijkste kenmerken van deze wolken zijn hun vorm en grootte. Stratocumuluswolken zijn kleine, ronde wolken met een diameter van enkele kilometers tot enkele kilometers.
Ze zijn ook erg licht en bewegen traag in vergelijking met andere wolkentypes. Een ander kenmerk van deze wolken is dat ze soms grote klonten kunnen vormen. Ze zijn echter altijd licht en hebben de neiging om omhoog te drijven. Ze kunnen ook dun of dik zijn en hun vorm kan ook veranderen afhankelijk van hoe sterk de wind is. Als je Stratocumuluswolken wilt herkennen, is het de moeite waard om te letten op hun vorm en grootte en hoe ze bewegen. Als je genoeg tijd hebt, kun je ook proberen ze langere tijd te bekijken om te zien hoe ze veranderen.
Classificatie en morfologie
Stratocumulus wolkensoorten:
- stratocumulus stratiformis (Sc str)
- stratocumulus lenticularis (Sc flax), een van de voorbodes van een koufront
- stratocumulus castellanus (Sc cas)
- stratocumulus floccus (Sc flo)
- stratocumulus volutus (Sc vol)
Variëteiten van Stratocumuluswolken
- translucidus (tr) – doorschijnend – niet alleen door de periferie van de segmenten, is het mogelijk om de positie van de Zon of Maan te bepalen (met een grote hoek van hoogte van deze hemellichamen)
- perlucidus (pe) – met gescheiden segmenten
- opacus (op) – ondoorzichtig – de segmenten zenden weinig licht uit zodat de positie van de zonneschijf niet kan worden bepaald, de basis is glad, tamelijk gelijkmatig
- duplicatus (du) – met gespleten segmenten
- undulatus (un) – golvend – de vorm van de basis lijkt op een golvende zee
- radiatus (ra) – radiaal – met segmenten die de maas regelmatig vullen, gerangschikt langs rechte lijnen
- lacunosus (la) – met honingraatachtige segmenten
