Het is belangrijk om te weten dat de Vikingen krijgers en zeelieden waren die eeuwenlang Denemarken, Zweden en Noorwegen bewoonden. Op zoek naar nieuwe gebieden begonnen ze al in de 9e eeuw naar het westen te reizen. Rond 860 bereikte een kleine groep van hen IJsland en vestigde zich daar. Tijdens hun vele reizen naar het westen waren de Vikingen de eerste Europeanen die Amerika ontdekten. Het is interessant om te weten dat rond 900 een Vikingschip onder leiding van een zekere Gunnbjorn vanuit Noorwegen richting IJsland voer. Door de sterke wind raakte het uit koers. Gunnbjorn zag toen een nieuw land, waarover hij vertelde toen hij terugkeerde naar IJsland. Dit verhaal mobiliseerde de Vikingen enorm om op zoek te gaan naar een nieuw land. Vervolgens is het de moeite waard om het over Erik de Rode te hebben. Hij was een Noor die tot drie jaar verbanning was veroordeeld voor moord. Hij besloot deze drie jaar te gebruiken om op zoek te gaan naar nieuwe kolonies en raakte zeer geïnteresseerd in de plek die Gunnbjorn had gezien. Na een gevaarlijke reis bereikte hij dit land. Hij ontdekte echter dat zowel het landschap als het klimaat te ruw waren voor mensen. Het moet bekend zijn dat Erik de Rode wilde dat andere Vikingen met hem mee zouden varen naar Groenland, dus noemde hij dit onvriendelijke land ongelukkig genoeg het Groene Continent. Rond 986 overtuigde hij een groep kolonisten om zich in het nieuwe gebied te vestigen.
Na een zeer vermoeiende reis kwam de expeditie in de zomer aan in Groenland, toen de omstandigheden gunstig waren voor de vestiging van boerderijen. De kolonie groeide al snel en de kolonisten konden handel gaan drijven met Scandinavië. Het is interessant om te weten dat kort daarna een Noor genaamd Bjarni Herjolfsson op weg ging naar Groenland, maar zijn weg verwarde door een storm en mist, en toen hij zich dit realiseerde, kwam er land uit de mist tevoorschijn. Het was niet het barre land dat hij verwachtte aan te treffen toen hij op weg ging naar Groenland. Het nieuwe land was bebost en bergachtig. Het bleek dat stormen hem ver weg hadden geblazen van de zuidwestelijke hoek van Groenland. Tegenwoordig weten we dat wat Bjarni zag de noordoostkust van Amerika was. Toen hij uiteindelijk Groenland bereikte, vertelde hij andere kolonisten meteen over zijn ontdekking. De eerste Europeaan die voet zette op het Amerikaanse continent was echter de zoon van Erik de Rode, Leif Eriksson. Rond het jaar 1000 verlieten hij en zijn metgezellen Groenland en zeilden in zuidwestelijke richting. Ze deden drie keer de Amerikaanse oostkust aan. Leif gaf elk van deze plaatsen een naam: Markland (‘bebost land’; dit is nu het gebied rond Labrador); Heluland (‘hard land’, vanwege het rotsachtige landschap; dit is nu Baffin Land); Vinland (‘land van de wijnstok’; deskundigen weten het niet zeker, maar dit kan het gebied van het huidige New England of Newfoundland zijn geweest). De mensen van Ericsson overwinterden in Vinland en keerden terug naar Groenland om over hun ontdekking te vertellen.
Het is goed om te weten dat, hoewel Leif zelf nooit meer naar Amerika terugkeerde, zijn broer Thorwald in 1002 op pad ging om er een nieuwe kolonie te stichten. Hij en zijn mannen vonden Vinland, maar waren niet voorbereid op de vijandige ontvangst door de Amerikaanse indianen (door de Vikingen Skraelings genoemd). Thorwald werd gedood in een schermutseling en zijn ontmoedigde metgezellen keerden terug naar Groenland. De afstammelingen van Eric de Rode probeerden nog twee keer een kolonie te stichten in Vinland. Erics schoondochter Gudrid en haar tweede man namen deel aan de eerste expeditie. Ze vestigden zich daar, stichtten een gezin en hadden zelfs geluk in hun handel met de Skraelings. Later verslechterden echter de relaties tussen de kolonisten en de inboorlingen. De Vikingen moesten hun huizen verlaten en terugkeren naar Groenland. Ze vestigden zich uiteindelijk in IJsland. Erics dochter Freydis leidde daarentegen de tweede expeditie. Ook zij slaagde er echter niet in om goede relaties met de indianen op te bouwen. Ze zorgde zelf voor chaos onder haar volk en doodde verschillende van haar metgezellen. Tot slot is het de moeite waard om te vermelden dat de theorie dat de Vikingen Amerika bereikten jarenlang erg populair was, maar dat er tot halverwege de jaren zestig geen geloofwaardig bewijs voor was. Er waren ook twijfels over een kaart van de noordoostkust die uit de tijd van de Vikingen zou stammen, maar die niet waar bleek te zijn. Maar in 1968 werden de overblijfselen van een Vikingnederzetting gevonden in Newfoundland, wat het bewijs leverde dat de Vikingen Amerika hadden weten te bereiken.