Als ik aan Noorwegen denk, denk ik aan saffieren fjorden die diep in het rotsachtige land snijden en smaragdgroene aurora’s die de gefascineerde toeschouwer betoveren met hun mysterie. Terwijl er in Polen (om Maryla Rodowicz te parafraseren) geen echte winter is, valt er in dit meest noordelijke Europese land volop witte sneeuw. De prachtig besneeuwde bossen, bergen en ook bevroren meren roepen onwillekeurig beelden op van de kerstman. Mocht deze witbebaarde inwoner van Finland nu een tochtje willen maken in zijn rendierwagen, dan is hij niet zo ver verwijderd van zijn Noorse buurman. Net geen vierhonderd kilometer. Wat is dat voor afstand voor een magische boodschapper die in één nacht de hele wereld kan rondreizen? Maar het Koninkrijk Noorwegen, zoals het Scandinavische land officieel heet, draait niet alleen om prachtige sprookjesachtige landschappen, zalm en vis.
Iedere wintersportfan kent namen als Marit Bjørgen , Anders Jacobsen. Vooral de langlaufster wist veel bloed te vergieten voor de Poolse fans, door de strijd aan te gaan met onze uitmuntende Justyna Kowalczyk. Gauldal Express, zoals de Noren hun sportvrouw noemen, en haar astma, of beter gezegd de medicatie waarmee ze werd behandeld, zullen voor altijd een twistpunt blijven. Heeft ze haar succes te danken aan “medische doping”? Dat zal waarschijnlijk een mysterie blijven.
Als we het over wintersport hebben, moet ook schansspringen worden genoemd. Noorwegen is natuurlijk de bakermat van het schansspringen en van alle andere klassieke wintersporten. De omstandigheden en het klimaat zijn er ideaal voor schansspringen. Het Scandinavische land domineert al jaren de Olympische Winterspelen. Ze hebben in totaal 329 gouden, zilveren en bronzen medailles gewonnen. Met dit fenomenale aantal regeren ze onverdeeld in het medailleklassement aller tijden. Ter vergelijking: Polen staat op de drieëntwintigste plaats. We hebben nog wat werk voor de boeg om de leider in te halen.
Over Polen gesproken, het is interessant om te weten dat zij de op een na grootste etnische groep in het Koninkrijk Noorwegen zijn. Er zijn er bijna honderdduizend. Het hoeft niet te verbazen dat onze landgenoten zich in zulke grote aantallen vestigen in het noordelijke land van het Scandinavische schiereiland. Terwijl het nationale gemiddelde in de Derde Republiek Polen in 2019 drie en een half duizend bedroeg, kon men in Oslo tot achttienduizend zloty verdienen, een kolossaal verschil.
Natuurlijk zijn de inkomsten evenredig met de kosten van levensonderhoud. Het is geen geheim dat alle Scandinavische landen tot de duurste plekken op het oude continent behoren om te wonen. De hoofdstad, het eerder genoemde Oslo, is hier koploper. Voor een biertje in een van de plaatselijke pubs moet je zo’n 80-90 Noorse kronen betalen, wat neerkomt op meer dan veertig zloty.
Als je ondanks zulke hoge prijzen toch besluit om een blikje van de gouden drank te kopen, moet je rekening houden met het verbod om het in openbare gelegenheden te drinken. Noren zijn erg gevoelig op dit punt. Je kunt ook voor verrassingen komen te staan als je op werkdagen na 20.00 uur nog een portie alcoholische drank wilt kopen. Dat kan niet, want dat is simpelweg verboden. Op zaterdag hebben we nog minder tijd. Want slechts tot 18.00 uur – de nachtmerrie van elke student. Het is dan ook geen verrassing dat toeristen op buitenlandse reis naar de hoofdstad hun eigen alcoholische voorraad inslaan. Ze moeten echter wel rekening houden met de douanelimieten. Het overschrijden van de toegestane hoeveelheid kan ernstige gevolgen hebben, niet alleen financieel maar ook juridisch. Inclusief arrestatie.
Hoewel, bij een bezoek aan een gevangenis zal elke balling bijzonder aangenaam verrast zijn. Dit komt omdat de gevangenissen in Noorwegen extreem luxueus zijn in vergelijking met bijvoorbeeld Białołęka in Warschau of Wronki in Wielkopolska. De veroordeelden worden ondergebracht in gezellig ingerichte, ruime cellen. Ze hebben toegang tot een bibliotheek, een fitnessruimte en soms zelfs een kleine bioscoop. Ondanks deze voorzieningen zijn er gevangenen die klagen over de omstandigheden. Anders Breivik bijvoorbeeld, die klaagde over censuur op zijn post en onsmakelijk magnetronvoedsel.
Deze massamoordenaar en extremist pleegde op 22 juli 2011 in koelen bloede twee terroristische aanslagen in Oslo en op het eiland Utoya. Daarbij kwamen in totaal 77 mensen om het leven. Voornamelijk jonge mensen. Deze tragedie zal voor altijd een zwarte bladzijde blijven op de sneeuwwitte geschiedenis van Noorwegen.