Altocumulus (Ac) – middelbare wolken
Altocumulus (Ac) zijn middelhoge wolken die meestal de eerste tekenen zijn van naderend weer. Ze komen vaak voor in de zomer en de herfst. Ac kunnen ook het eerste teken zijn dat het weer verslechtert.
Hoe worden middenwolken gevormd en waaruit bestaan ze?
Altocumuluswolken zijn eensoort wolken die in de middelste laag voorkomen. Ze bestaan uit waterdruppels en zijn meestal wit of grijs. Ze bestaan uit verschillende soorten wolken op het middenniveau: Altocumulus (AC), Cirrocumulus (CC) en Stratocumulus (SC).
Altocumulus (AC) is een wolk die op ongeveer 2400 tot 6100 meter hoogte kan voorkomen. De leden van dit type wolk zijn groter dan het topje van een vinger die ernaar toe wordt uitgestoken en zijn wit of grijs.
Cirrocumulus (CC) is een wolk van middelhoge hoogte met een dikte tussen 200 en 700 meter. Ze bestaan uit kleine witte wolken waarvan de leden kleiner zijn dan het topje van een vinger die ernaar toe wordt uitgestoken.
Stratocumulus (SC) is een soort middelhoge wolk die kan blijven hangen van ongeveer 2000 tot 5000 meter. Wolken van dit type bestaan uit kleine witte of grijze fijne leden.
Om onderscheid te kunnen maken tussen deze soorten wolken op gemiddelde hoogte en om te bepalen hoe ze ontstaan en waaruit ze bestaan, is kennis van de basisstructuur van wolken nodig. Wolken op gemiddelde hoogte bestaan uit waterdruppeltjes die in de neerslaglucht zweven. Wanneer de zonneschijf de lucht verwarmt, neemt het vochtgehalte relatief toe, waardoor kleine wolken ontstaan. Deze wolken, in combinatie met andere soorten wolken op middelhoog niveau zoals Altostratus (AS), Cirrus (Ci), Nimbostratus (NS) en Stratus (St), vormen grotere middelbare wolken.
Voorkomen van Altocumuluswolken
Altocumuluswolken zijn een soort wolken op middelhoog niveau die voorkomen tussen Cirrostratus en Cumulonimbuswolken. Ze kunnen ontstaan door opstijgende lucht of thermische processen die water van het grondoppervlak doen verdampen. Ze bestaan meestal uit kleine vlekjes of druppeltjes water die bevroren zijn als ijskristallen.
Altocumulus kan ook middelhoge wolken of een soort bovengrondse wolk worden genoemd. Ze kunnen doorschijnend of niet doorschijnend zijn, afhankelijk van of de zon zichtbaar is van buiten de wolk. Altocumuluswolken zijn meestal licht en worden gevormd tussen 2 en 7 km hoogte, meestal met een lage dichtheid. Ze kunnen variëren van vezelige wolkenlijnen tot dichte klontwolken.
Altocumuluswolken zijn een vrij belangrijk weersfenomeen en kunnen ontstaan als gevolg van door warmte veroorzaakte luchtopstuwing of door koude temperaturen. De wolkenlaag kan dun of dik zijn, afhankelijk van de hoeveelheid neerslag die kan vallen in de vorm van regen of sneeuw. In sommige gevallen kan er een Virga zijn – een enkele dikke band van neerslag die meestal op enige afstand van de grond eindigt.
Altocumuluswolken zijn vaak een teken van veranderend weer. Ze kunnen overdag verschijnen en soms zelfs ’s nachts. Ze zijn goed zichtbaar en kunnen een duidelijk beeld aan de hemel vormen. Het verschijnen van Altocumuluswolken wordt meestal beschouwd als een teken van goed weer, maar soms kunnen ze een teken van slecht weer zijn, vooral als ze dicht zijn en je Virga waarneemt.
Altocumulus wolkensoorten
- Altocumulus castellanus (Ac cas) – met opgaande leden
- Altocumulusfloccus (Ac flo) – vlokkig
- Altocumuluslenticularis (Ac len) –lensvormig, zijn een van de voorbodes van een naderend koufront
- Altocumulus stratiformis (Ac str) – heeft de vorm van een laag aan elkaar grenzende leden
- Altocumulus volutus (Ac vol) – lange, horizontaal uitgerekte buisvormige wolken
Variëteiten van Altocumuluswolken
- perlucidus (pe) – met gescheiden poten
- radiatus (ra) – met segmenten die het gaas regelmatig vullen, geordend langs rechte lijnen
- translucidus (tr) – doorschijnend; men kan de positie van de zonneschijf zien
- lacunosus (la) – met honingraatachtige segmenten
- duplicatus (du) – met gespleten segmenten
- undulatus (un) – lijkt op een golvende zee
- opacus (op) – niet lichtgevend, segmenten die zo dicht op elkaar liggen dat de positie van de zonneschijf niet kan worden bepaald
